บทที่ 200 ไม่มีใครยุ่งกับกระต่าย

แบร์รี่ขมวดคิ้วมุ่น เกิดเป็นรอยลึกพาดผ่านหน้าผาก เขาไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่อิซาเบลลาเพิ่งบอกเป็นนัย แต่ความรอบคอบในฐานะมืออาชีพก็ยังผลักดันให้เขาต้องทำต่อไป

เขาไม่พูดอะไรสักคำ ล้วงเข้าไปในกระเป๋าเสื้อโค้ตแล้วหยิบถุงมือปลอดเชื้อคู่หนึ่งออกมา เสียงดีดของยางลาเท็กซ์ดังแหลมในความเงียบสงัด เขาย่อตัวลงตร...